odpiecdziesieciolatkadlanastolatka

Zacznę od cytatu z "Psychologii nastolatka": "Kiedy nastolatek zapisuje się np. na zajęcia kółka teatralnego, wychodzi poza swoją strefę komfortu, podejmuje ryzyko, ogranicza kontrolę i rozpoczyna proces, często nie znając rezultatu. Dodatkowo zaczyna budować relacje społeczne z innymi dzieciakami, uczy się uważności, współodpowiedzialności, bliskości. Tego, że kiedy jest częścią zespołu, najważniejsze staje się to, co dzieje się między ludźmi, a nie jego indywidualne cele. Ważniejsza jest relacja, a nie racja.” (Psychologia nastolatka, nr 4/2022, s. 78) System szkolny w Polsce nie zapewnia (moim zdaniem) przygotowania nastolatków do realiów życia. Jak to zmienić? Wydaje mi się, że rodzice i same nastolatki powinny się jakoś dopominać o jakość kształcenia, aby szkoła nie była przepełniona teoretycznymi treściami, nowoczesna szkoła powinna zapewniać uczenie się rozwiązywania problemów. Poza tym niektórzy twierdzą, że system szkolny w Polsce zabija kreatywność, uczniowie u

 W "Psychologii nastolatka" (nr 4/2022, strona 77) możemy przeczytać następujący fragment: "(…) oświatę powinni reprezentować eksperci, którzy rozumieją mechanizmy psychologiczne i procesy neurobiologiczne młodych ludzi. Oczywiście ta wiedza jest na wyciągnięcie ręki. Dlaczego więc urzędnicy nie chcą jej wykorzystywać? Nie jestem specjalistą w dziedzinie polityki, ale mam wrażenie, że wielu polityków ma bardzo krótkowzroczną perspektywę patrzenia na własne interesy. Wydaje im się, że nie opłaca im się „mieć” świadomych, silnych, niezależnych, pewnych swojej wartości obywateli.” Autorem tego tekstu jest Zdzisław Hofman, nauczyciel, biolog, socjoterapeuta, trener kompetencji psychologiczno-społecznych.  Jak wygląda polski system edukacyjny? Czy nie jest przestarzały? Czy spełnia oczekiwania uczniów i rodziców? Co mogą zrobić sami uczniowie i ich rodzice aby mieć wpływ na dostosowanie systemu edukacji do współczesnych realiów? Jak mieć wpływ na polityków, którzy są odpowie